Κυριακή 7 Δεκεμβρίου 2008

Για τη δολοφονία του έφηβου


Προσπαθώ να γράψω και δυσκολεύομαι. Μου είναι δύσκολο γιατί είμαι προκατειλλημένη. Όταν θα βγει το αποτελέσμα της νεκροψίας θα πρέπει να καταδείξει τους ενόχους και τα θύματα σε ένα πιο ευρύ κοινωνικό επίπεδο. Αν δεν γίνει αυτό, τοτε θα είναι απλά μία ακόμη φορά που η εξουσία σκοτώνει έναν αθώο.

Αυτή η σφαίρα θα δείξει οτι είμαστε θύματα ενός συνεχούς και αδιαόρατου φόβου.

Συνεχώς πέφτουμε θύματα της βίας του φόβου. Δεν είναι μόνο η άμεση βία που παραμονεύει απο πάνω μας. Αυτή είναι σχετικά σπάνια και μεμονωμένη. Η πιο καταλυτική βία είναι ο φόβος. Κανείς δεν ξεφεύγει απο αυτήν. Την άμεση βία την αποφεύγεις αν κάτσεις ήσυχος στο σπιτάκι σου, την έμμεση βία την ζεις μέσα στο σπιτάκι σου. Φοβόμαστε μην χάσουμε τον μικρό μας τεχνητό παράδεισο και συνένοχα κοιμόμαστε σε μιά βουβή κόλαση. Ανησυχούμε μόνο για την βολή μας.

Ευθεία βολή είναι το βόλεμα μας που τόσο τους βολεύει.

Εξοστρακισμός είναι το έγκλημα όλων αυτών που δίνουν όπλα σε πανηλίθιους, στερημένους ανθρώπους. Συγγνώμη… όργανα ήθελα να πω, που διψάν να αισθανθούν πως είναι κάτι σημαντικό, κάτι σπουδαίο, κάτι που αξίζει τον σεβασμό ή έστω τον φόβο.

 

Το να μην αντιδρούμε απέναντι σε όλα αυτά είναι ευθεία βολή απέναντι στη ζωή μας.

 

Κλείνω τωρα.

Πρέπει να κατέβω.

1 σχόλιο:

freedomway radio είπε...

..και εμεις με ολα αυτα που γραφεις ειμαστε μαζι σου,μαζι με την αληθεια οσο και αν ποναει!